Η μαγνητική τομογραφία είναι απεικονιστική μέθοδος που χρησιμοποιεί μαγνητικό πεδίο για την απεικόνιση εικόνων του σώματος του ζώου σε τρία επίπεδα (εγκάρσιο, οβελιαίο και στεφανιαίο). Χρησιμοποιείται κυρίως  στην απεικόνιση του νευρικού συστήματος (εξέταση εγκεφάλου,σπονδυλικής στήλης), των αρθρώσεων και του μυοσκελετικού. Σε σύγκριση με την αξονική τομογραφία τα μαλακά μόρια απεικονίζονται με περισσότερη λεπτομέρεια.

Υπάρχουν τρεις τύποι μαγνητών που χρησιμοποιούνται στα σύγχρονα συστήματα απεικόνισης:

1. μόνιμοι μαγνήτες (Permanent magnets)

2. υπεραγώγιμοι μαγνήτες (Superconductive magnets) και

3. μαγνήτες αντιστάσεως (Resistive magnets).

Συχνά διαχωρίζονται και ως μαγνητικοί  τομογράφοι  χαμηλού πεδίου (Low Field) ή ανοιχτού τύπου και ισχυρού πεδίου (High Field) ή κλειστού τύπου. Στην κτηνιατρική πράξη ευρεία εφαρμογή έχουν οι Low Field μαγνητικοί τομογράφοι.

Πλεονέκτημα τους αποτελεί  η εύκολη τοποθέτηση του ζώου. Μειονέκτημα  τους σε σχέση με τους High Field είναι η χαμηλότερη ποιότητα εικόνας και η περιορισμένη δυνατότητα τους σε μικρόσωμα ζώα.

Το ζώο κατα τη δίαρκεια της εξέτασης πρέπει να είναι σε εισπνευστική αναισθησία και ο κτηνίατρος αναισθησιολόγος να διατηρεί τις αναπνευτικές και καρδιαγγειακές λειτουργίες του ζώου σε τόση συχνότητα όση είναι ανεκτή για την καλή ποιότητα της εξέτασης.

Ειδικά μηχανήματα αναισθησίας και μόνιτορ χρειάζονται για την λειτουργία τους στο μαγνητικό πεδίο.

 

Πατήστε εδώ : Η μαγνητική τομογραφία στην Alphavet

 

 

• 

• 

• 

• 

• 

•